Hoofdstuk 8 Studiecasus

Voorbeeld van een homeopathische behandeling bij chronische ziekten:           
een negenjarige jongen met een ernstige astmatische bronchitis.    

Een moeder komt met haar kind op het acute spreekuur voor het bijstellen van de reguliere medicatie: hij gebruikt op dit moment inhalatiesteroïden en lang- en kortwerkende bèta-2-sympaticomimetica. In het verleden waren bij exacerbaties steeds weer systemische steroïdbehandelingen noodzakelijk en desondanks moest de jongen herhaaldelijk met spoed worden opgenomen (O2-toediening, i.v. steroïd behandeling, inhalatie therapie). De behandeling wordt aangevuld met een leukotrieenreceptorantagonist en er wordt voorgesteld om een afspraak te maken voor een eerste homeopathisch consult: Mogelijk  kan een aanvullende homeopathische behandeling helpen. Het middel Natrium muriaticum, dat even snel werd gekozen op basis van acute symptomen, had geen effect.    

Tijdens de eerste anamnese vertellen moeder en zoon onder meer het volgende:  
er is nachtelijke kortademigheid met paniek. Vanwege deze angst durft hij niet alleen te gaan slapen, hij jammert.  

Bij benauwdheid gooit hij de dekens van zich af en kleedt zich uit. Hij zou het liefst helemaal bloot op de koude tegels gaan liggen. “Op de ijskoude tegels” zo vult hij aan, hij gloeit helemaal van binnen. Hij heeft de ramen ’s nachts, zelfs in de winter, open.  

Hij voelt zich normaal gesproken verantwoordelijk voor zijn kleinere broers en zussen, maar als er ademnood ontstaat,  raakt hij geïrriteerd, wordt hij luidruchtig, schreeuwt, hij wordt hees, gebruikt kleinerende woorden, vloekt, scheldt, een echte tirade. Achteraf verontschuldigt hij zich, heeft hij er spijt van en dan is hij benaderbaar en hulpvaardig. 

Normaal gesproken haalt hij hoge cijfers op school, alles pikt hij snel op, maar inmiddels heeft hij nu door het vele ziekteverzuim slechte schoolresultaten. Wanneer hij benauwd wordt, wordt hij onrustig, kan zich dan niet concentreren, wordt bleek, leunt voorover, leunt op zijn knieën, de ogen wijd open met grote pupillen. 

Hij heeft moeite met het slikken van water en andere vloeistoffen, het lukt slechts één of twee slokjes te nemen. Moeder en broer hebben ook astma. Oma heeft een tuberculeuze meningitis gehad. 

De homeopathische analyse geeft duidelijk Hyoscyamus aan als passend geneesmiddel. Kenmerkende symptomen van Hyoscyamus zijn: benauwdheidsaanvallen, die iemand dwingen om voorover te buigen, angst om te stikken, ruzieachtig delirium bij de benauwdheid, ononderbroken praten, vloeken, starende blik, wijde pupillen, brandende hitte over het hele lijf, wil naakt zijn, kan slechts kleine hoeveelheden drinken, onvermogen tot slikken. De jongen krijgt 3 korreltjes Hyoscyamus C 30.   

Drie maanden later komen moeder en kind op een ochtend terug op het spreekuur in de praktijk: sinds de inname van de korreltjes was de gezondheidstoestand redelijk stabiel. Noodmedicatie was niet langer nodig geweest. De stemming was beter, niet meer zo prikkelbaar, hij was erg actief, hij speelde veel buiten. Het gewicht dat in de maanden daarvoor was afgenomen als gevolg van de zware benauwdheden , was weer toegenomen, en hij kon zich op school beter concentreren. 

De reden voor het bezoek van vandaag aan de dokter is echter een ernstige astma exacerbatie, veroorzaakt door een infectie. De jongen hangt bleek op de stoel en heeft een duidelijk zichtbare moeilijke ademhaling. Enkele dagen voor de benauwdheid was hij ook weer meer prikkelbaar en boos. Het onderzoek toont een sterke vernauwing van de bronchiën met piepende, fluitende ademhaling en intercostale intrekkingen. Prednisolon 20mg  gisteravond ingenomen heeft dit keer helemaal geen effect gehad.  

De acute symptomen vinden we allemaal terug in het geneesmiddelbeeld van Hyoscyamus: opnieuw werd een dosis Hyoscyamus gegeven, deze keer de C 200. ER is een afspraak gemaakt dat moeder  ’s middags naar de praktijk gaat bellen om het verloop mee te delen. Als het niet beter wordt, moet hij terug naar de kliniek. Er komt een belletje na 3 uur: hij zit meer rechtop en zegt dat hij alweer beter lucht kan krijgen. Zijn moeder kan eigenlijk niet geloven, dat die korreltjes zo snel werken. Controle 2 dagen later: stralend van vreugde komt hij de praktijk binnen: het gaat hem veel beter! Bij het beluisteren van zijn longen is er duidelijk meer lucht.  

Na vier rustige maanden meldt moeder zich opnieuw: hij heeft nog steeds voldoende lucht, maar met zijn stemming gaat het weer bergafwaarts; reeds bij de geringste aanleiding zit hij weer tegen het plafond: opnieuw een dosis Hyoscyamus C 200. Twee dagen later is er een verergeringsreactie op emotioneel niveau; ook op school valt zijn toegenomen agressiviteit op. Zoals te verwachten verbeteren na een week zowel de ademhaling als de prikkelbaarheid.  

Om een meer blijvende verbetering te bereiken zonder ups en downs en zonder vervelende beginverergering wordt de behandeling nu voortgezet met Q-potenties. Deze werken mild maar diep. ze worden dagelijks in druppelvorm ingenomen. Omdat hij af en toe een iets droge hoest houdt, is de basistherapie met inhalatiesteroïden en bèta-2-sympaticomimetica nog steeds nodig, maar sinds de Hyoscyamus kwam het nooit meer tot verstikkende benauwdheidsaanvallen. Ook is hij levendiger, hij slaapt nu ook steeds alleen, water doorslikken gaat gemakkelijker, de intense hitte heeft hij al langere tijd niet meer gehad.  

Hij neemt de Hyoscyamus druppels trouw in. In goede periodes kunnen deze gedurende weken tot maanden gestopt worden. De vervolgconsulten blijven belangrijk; als de symptomen veranderen, zal er waarschijnlijk een tussenmiddel als Phosphorus of Tuberculinum aangewezen zijn. 

De ervaring leert dat infecties bij de voorouders in bepaalde omstandigheden kunnen leiden tot een aangeboren aanleg voor ziektes. Hier zou de tuberculose van de grootmoeder grond kunnen zijn voor een latere aandoening bij de kleinzoon, de ontwikkeling van de ernstige astma. Het behandelen van deze onderliggende vatbaarheid voor ziekte kan leiden tot een betere gezondheid van de jongen in de toekomst.       

De lijst met symptomen van de patiënt op basis van een vervolgconsult begin mei 2018.